حدیث درباره ی گناه

حدیث درباره ی گناه

پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - : نیکی آن است که جان و دل انسان با آن آرامش پیدا کند و گناه آن است که جان و دل انسان با آن آرام نگیرد، هر چند فتوا دهندگان (خلاف آن را) به تو فتوا دهند. 

«کنزالعمّال، ح 7278»

امام حسین علیه السلام:

مَن حاوَلَ اَمراً بِمَعصِیَةِ اللهِ کانَ اَفوَتُ لِما یَرجو و اَسرَعُ لِما یَحذَرُ.؛

کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آروزیش می رسد و زودتر به آنچه می ترسد گرفتار می شود.

تحف العقول، ص248

چشمها خشک نمی شود مگر به خاطر قساوت قلب و دلها قساوت پیدا نمی کند مگر به سبب زیادی گناه

وسائل الشیعه ج16 ، ص45

امام على علیه السلام:

از کسانى مباش که بى ‏عمل، به آخرت امید دارند..

از گناه باز مى ‏دارند،اما خود باز نمى‏ ایستند..

به کارهایى فرمان مى ‏دهند که خود انجام نمى‏ دهند...

{وسایل الشیعه ج 16 ، ص 151 ، ح 21214

امام حسین (ع) : به ابن عباس فرمود : درباره چیزی که به تو مربوط نیست سخن مگو ، زیرا می ترسم به گناه دچار شوی ، درباره چیزی که مربوط به تو است نیز صحبت مکن ، مگر بدانی جای صحبت کردن است ، بسا از گویندگان که به حق سخن گفته اند ولی سرزنش شده اند. با دو کس بحث و جدال مکن ، شخص حلیم ، و شخص نادان . حلیم تو را عصبانی میکند و نادان اذیتت میکند ، در پشت سر برادر مومن خود همان چیزی بگو که دوست داری او پشت سر تو بگوید. چنان عمل کن همانند کسی که میداند از جرائمش بازخواستش میکنند و پاداش کارهای نیکش را میدهند

بحارالانوار  جلد 2 صفحه 116 

الإمامُ زینُ العابدینَ علیه  السلام  : 

 مَرَّ رسولُ اللّه ِ صلى  الله  علیه  و  آله بقَومٍیرفَعونَ حَجَرا ، فقالَ : ما هذا؟ قالوا : نعرِفُ بذلکَ أشَدَّنا وأقوانا ، فقالَ صلى  الله  علیه  و  آله : ألا اُخبِرُکُم بأشَدِّکُم وأقواکُم ؟ قالوا : بلى یا رسولَ اللّه ِ . قالَ : أشَدُّکُم وأقواکُمُ الذی إذا رَضِیَ لَم یُدخِلْهُ رِضاهُ فی إثمٍ ولا باطِلٍ ، وإذا سَخِطَ لَم یُخرِجْهُ سَخَطُهُ مِن قَولِ الحَقِّ ، وإذا قَدَرَ لَم یَتَعاطَ ما لَیسَ لَهُ بِحَقٍّ . 

 معانی الأخبار : 366/1 . 

  امام زین العابدین علیه  السلام  : 

 رسول خدا به قومى که سنگى را بلند مى کردند رسید و فرمود چه کار مى کنید؟ گفتند: با این کار قوى ترین و زورمندترینمان را مى شناسیم. حضرت فرمود : آیا زورمندترین و قویترین شما را معرفى نکنم؟ عرض کردند : بفرمایید ، اى رسول خدا! فرمود : زورمندترین و قویترین شما کسى است که هرگاه خشنود باشد خشنودى اش او را به گناه و نادرستى نکشاند و هرگاه ناخشنود باشد از جاده حقگویى خارج نشود و هرگاه قدرت یابد آنچه را که حق او نیست نستاند .

امام صادق علیه السّلام فرمودند:

(روز قیامت) زن زیبا را که به خاطر زیبایی اش در فتنه افتاده است، و فریب زیبائی اش را خورده (و به بی حجابی و بی عفتی و گناه آلوده شده)، برای حساب می آورند پس به خدا می گوید، خدایا، تو خود مرا زیبا خلق کردی و به سبب آن در فتنه افتادم پس حضرت مریم سلام الله علیها را حاضر می کنند و ندا داده می شود آیا تو زیباتری یا مریم؟ ما او را در نهایت زیبائی آفریدیم، امّا او گناه نکرد ...

 بحارالانوار، ج 12، ص 241

امام صادق سلام الله علیه :

«هر گاه نوجوانى در میان قومى رشد کند و گناه مرتکب شود و به سبب گناهش تأدیب نشود، نخستین مجازات خداوند براى آن قوم این است که روزى شان را مى کاهد.»

ثواب الأعمال، ۲۲۳

امام علی علیه السّلام فرمودند:

شما را به پنج چیز سفارش کنم که اگر برای به دست آوردن آنها بر مرکبهای بادپای سخت برنشینید، سزاست: هیچ یک از شما چشم امیدش جز به پروردگار نباشد و جز از گناه او نهراسد و آنگاه که از کسی در باره چیزی که نداند پرسند، شرم نکند که گوید ندانم و هیچ کس از یاد گیری شرم نکند؛ و بر شما باد به صبر، که صبر از ایمان چون «سر» از «بدن» است و در پیکری که سر نباشد خیری نیست، همان گونه در ایمانی که صبر نباشد خیری نخواهد بود.

امام علی علیه السّلام فرمودند: 

بدترین گناه آن است که گنه کار ناچیزش انگارد.

نهج البلاغه، حکمت 469

امیرالمونین علی علیه السلام :

ای مردم! وفا همراه راستی است، که سپری محکمتر و نگهدارنده تر از آن سراغ ندارم، آن کس که از بازگشت خود به قیامت آگاه باشد خیانت و نیرنگ ندارد. اما امروز در محیط و زمانه ای زندگی می کنیم که بیشتر مردم حیله و نیرنگ را، زیرکی می پندارند، و افراد جاهل آنان را اهل تدبیر می خوانند. چگونه فکر می کنند؟ خدا بکشد آنها را؟ چه بسا شخصی تمام پیش آمدهای آینده را می داند، و راههای مکر و حیله را می شناسد ولی امر و نهی پروردگار مانع اوست، و با اینکه قدرت انجام آن را دارد آن را به روشنی رها می سازد، اما آن کس که از گناه و مخالفت با دین پروا ندارد از فرصتها برای نیرنگ بازی، استفاده می کند.

نهج البلاغه خطبه41

امام علی علیه السلام  :

گناه نکردن آسان تر از توبه کردن است 

بحارالانوار، ج 73، ص 364.

امام على(ع):

خوش بینى،اندوه را مى کاهد و از افتادن در بند گناه مى رهاند

 غررالحکم و دررالکلم ،ح 4823

    امام علی(ع):

آدم بدبین، همیشه بیمار است.

غررالحکم، ح 839 

پیامبر فرمودند: شش چیز را براى من ضمانت کنید تا بهشت را براى شما ضمانت کنم

راستى در گفتار، وفاى به عهد، برگرداندن امانت، پاکدامنى، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست(از غیر حلال)

نهج الفصاحه،ص 216،ح 321

امام صادق(ع):هیچ کس به چیزی (محکم تر از) فروبستن چشم(از گناه)چنگ نزده است،زیرا چشم از محرّمات الهی بسته نمی گردد مگر این که قبلاً عظمت و جلال خداوندرا در دل خویش مشاهده کرده باشد

بحارالانوار،ج104،ص41

امام علی علیه السلام فرمود: بهتان زدن به آدم بی گناه (گناهش) بزرگتر از آسمان است.

«بحار الانوار، ج 78، ص 31»

پیامبر اکرم(ص):هرگاه مؤمن گناه کند، نقطه ای سیاه در دلش پدیدارمی شود.اگر توبه کرد،آن نقطه ازدلش پاک می شودو اگرباز مرتکب گناه شد،بر آن لکّه افزوده می شود تا آن که دل او سیاه می گردد

نورالثقلین ج 5ص532

امام علی(علیه السلام) فرمودند:

آنکس که شرم وحیایش کم باشد،اجتنابش از گناه کم خواهد بود.

نهج البلاغه فیض ص 1239

امام علی علیه السّلام فرمود: عبادت خالصانه و محض برای خدا به این صورت است که انسان به هیچ کس جز پروردگارش امید نداشته باشد و از هیچ چیز جز گناه خودش نترسد.

غررالحکم، ص 199، ح 3945

شخصی از امام علی علیه السلام پرسید:

بزرگترین گناه کبیره کدام است؟

آن حضرت در پاسخ فرمودند:

نا امید شدن از رحمت الهی

میزان الحکمه،ج3،ص462

 امام صادق علیه السلام فرمودند :

.

هر کس مومنی را به گناهی سرزنش کند، نمیرد تا خود به آن گناه مرتکب شود.

.

اصول کافی : ۲/۳۵۶/۳

امام علی علیه السلام فرمودند:

تا زمانی که درِ توبه باز است، به خاطر گناه خود نومید مشو.

«تحف العقول، ص 214»

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

چه بسا شخصی به وسیله انجام گناهی از نماز شب محروم گردد، همانا تأثیر گناه در روان  انسان سریع تر از تأثیر چاقو در گوشت است.

«الکافی،ج 2،ص272»

اما

امیرالمومنین علی(ع) فرمودند:

آن کس که از کار مردمی خشنود باشد، چونان کسی است که همراه آنان عمل کرده، و هر کس که به باطلی روی آورد، دو گناه بر عهده او باشد، گناه کردار باطل، و گناه خشنودی به کار باطل.

درسهایی_از_نهج_البلاغه

امام جواد علیه السلام فرمود:

شرایط پذیرش توبه چهار چیز است: پشیمانی قلبی، استغفار با زبان، جبران کردن گناه ـ نسبت به همان گناه حقّ الله و یا حقّ النّاس ـ، تصمیم جدّی بر این که دیگر مرتکب آن گناه نشود.

«ارشاد القلوب دیلمی، ص 160»

امام علی علیه السلام فرمودند:

آنکه در گناهان،بسیار اندیشه کند،این کار ،اورا به گناه می کشاند.

غررالحکم ح8561

امیرالمومنین علی(ع) فرمودند: 

مجاهد شهید در راه خدا، پاداش او بزرگتر از پاداش عفیف پاکدامنی نیست که قدرت بر گناه دارد و آلوده نمی گردد، همانا عفیف پاکدامن، فرشته ای از فرشته هاست.

درسهایی_از_نهج_البلاغه 

امیرالمومنین علی (ع) فرمودند:

بزرگترین حسرتها در روز قیامت، حسرت خوردن مردی است که مالی را به گناه گرد آورده، و آن را شخصی به ارث برده که در اطاعت خدای سبحان بخشش نمود، و با آن وارد بهشت شد، و گردآورنده اولی وارد جهنم گردید.

حکمت429

درسهایی_از_نهج_البلاغه

امام علی علیه السّلام فرمود:

هر کس توبه کند و به سوی خدا بازگردد خداوند نیز به سوی او بازگشت می کند، به اعضاء و جوارحش دستور داده می شود گناهان او را بپوشانند، به نقاطی از زمین که در آن گناه انجام داده نیز دستور داده می شود که گناه و سرّ او را مخفی کنند و فرشتگانِ نویسندة‌ اعمال نیز گناهان و کردارِ او را فراموش می کنند.

«بحارالانوار، ج 6، ص 28»

پیامبر اکرم(ص):هرگاه مؤمن گناه کند، نقطه ای سیاه در دلش پدیدارمی شود.اگر توبه کرد،آن نقطه ازدلش پاک می شودو اگرباز مرتکب گناه شد،بر آن لکّه افزوده می شود تا آن که دل او سیاه می گردد

نورالثقلین 

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

إنّ العبد لیذنب الذّنب فیدخل به الجنّة یکون نصب عینیه تائبا فارّا حتّى یدخل به الجنّة.

بنده گناهى میکند و بوسیله آن ببهشت میرود زیرا گناه پیوسته در خاطر اوست و وى توبه کنان و از گناه گریزان است.

نهج الفصاحه جلد ۱ حدیث ۶۵۵

امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:

 اگر خواستی بدانی که در وجودت خیر و خوشبختی هست یا نه، به درون خود دقّت کن اگر اهل عبادت و طاعت را دوست داری و از اهل معصیت و گناه ناخوشایندی، پس در وجودت خیر و سعادت وجود دارد; و خداوند تو را دوست می دارد. ولی چنانچه از اهل طاعت و عبادت ناخوشایند باشی و به اهل معصیت عشق و علاقه ورزیدی، پس خیر و خوبی در تو نباشد; و خداوند تو را دشمن دارد. و هر انسانی با هر کسی که به او عشق و علاقه دارد، با همان محشور می گردد.

«وسائل الشّیعة، ج 16، ص 183، ح 1»

امام على علیه السلام

«عاصٍ یُقِرُّ بذَنبِهِ خَیرٌ مِن مُطیعٍ یَفتَخِرُ بعَملِهِ»

«گنهکارى که به گناه خویش اعتراف کند بهتر از فرمانبردارى است که به کار خویش ببالد»

غرر الحکم، ح6334؛ میزان الحکمه: ج2، ص128

قال الامام علی - علیه السّلام - : الحِرصُ و الکِبرُ و الحَسَدُ دَواعٍ اِلی التَّقَحُّمِ فی الذُّنُوب.

امام علی - علیه السّلام - فرمود: حرص و تکبر و حسد، انگیزه روی آوردن به گناه و عصیان می باشند.

«نهج البلاغه، حکمت 370»

امام علی - علیه السّلام - فرمود: ریشة عقل، اندیشه است و ثمره ‌اش سالم ماندن. (از خطا، لغزش و گناه یا عذاب آخرت)

«غررالحکم، ح 3093»

رسول اکرم - صلی الله علیه و آله - فرمود: خدای رحمت کند کسی را که فرزندش را در نیکی به خود یاری می‌کند. راوی حدیث پرسید: چگونه فرزندمان را در نیکی به خود یاری نماییم؟ حضرت فرمود: آنچه را که کودک در قوه و توان داشته و انجام داده است از او قبول کند، آنچه انجام آن برای کودک سنگین و طاقت فرسا است از او نخواهد، او را به گناه و طغیان وادار نکند و به او دروغ نگوید و در برابر او مرتکب اعمال جاهلانه (و احمقانه) نشود.

«الکافی، ج 6، ص 50»

امام علی علیه السلام

«لا خَیرَ فِی الدُّنیا إلاّ لِرَجُلَینِ: رَجُلٍ أذنَبَ ذُنوبا، فَهُو یَتَدارَکُها بِالتَّوبَةِ، ورجلٍ یُسارِعُ فِی الخَیراتِ،»

«در دنیا جز براى دو نفر خیرى نیست. یکى آن که گناه خود را با توبه جبران کند. و دیگرى آنکه در کارهاى خوب شتاب کند.»

نهج البلاغَة، حکمت 94

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

عوّدوا المرضى، و مروهم فلیدعوا لکم فإنّ دعوة المریض مستجابة و ذنبه مغفور.

بیماران را عیادت کنید و بگوئیدشان که براى شما دعا کنند که دعاى بیمار مستجاب و گناه او آمرزیده است.

نهج الفصاحه جلد ۳ حدیث ۱۹۹۲

امام صادق - علیه السلام - فرمود: هر کس همسایه ای داشته باشد که گناه می کند ولی او را نهی نکند، شریک او (در گناهانش) است.

«ارشاد القلوب، ج 1، ص 183»

پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - فرمود: هیچ کار (گناه) فرزندآدم نزد خدای تبارک وتعالی سنگین ترازاین نباشد که کسی پیامبری یا امامی را بکشد یا کعبه را که خدای عزوجل قبله بندگان خود قرار داده است ویران کند یا به حرام با زنی نزدیکی کند.

«بحار الأنوار، ج 79، ص 20»

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

أبَى اللَّهُ أن یَجعَلَ لِقاتِلِ المُؤمِنِ تَوبَةً؛

خداوند از گناه قاتل مؤمن نمیگذرد و توبه او را نمى پذیرد.

نهج الفصاحه جلد ۱ حدیث ۸

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

الذّنب شؤم على غیر فاعله إن عیّره ابتلی به و إن اغتابه أثم و إن رضی به شارکه.

گناه براى غیر گنهکار نیز شوم است که اگر او را عیب کند بدان مبتلا شود و اگر غیبت او کند گنهکار شود و اگر بدان رضا دهد شریک وى باشد.

نهج الفصاحه جلد ۳ حدیث ۱۶۲۳

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

گناه کارترین فرد در عرفات کسى است که از آن جا باز گردد در حالى که گمان مى برد آمرزیده نخواهد شد .

بحار الأنوار ، ج 99 ، ص 248

امام موسی کاظم - علیه السلام - فرمود: اهل زمین مورد رحمت - و برکت الهی - هستند، مادامی که خوف و ترس - از گناه و معصیت داشته باشند -، ادای امانت نمایند و حقّ را دریابند و مورد عمل قرار دهند.

«تهذیب الأحکام، ج 6، ص 350، ح 991»

امام حسین - علیه السلام - فرمود: کسی در روز قیامت از شدائد و أحوال آن در أمان نمی باشد، مگر آن که در دنیا از خداوند متعال ترس داشته باشد ـ و اهل گناه و معصیت نگردد ـ.

«بحار الأنوار، ج 44، ص 192، ح 5»

امام حسین - علیه السلام - فرمود: برای هر غم و دردی درمان و دوائی است و جبران و درمان گناه، طلب مغفرت و آمرزش از درگاه خداوند می باشد.

«الکافی، ج 2، ص 439، ح 8»

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

الصّدقة تطفى ء الخطیئة کما یطفى ء الماء النّار.

صدقه گناه را خاموش مى کند چنان که آب آتش را خاموش میکند.

نهج الفصاحه جلد ۳ حدیث ۱۸۶۵

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

التّوبة من الذّنب أن لا تعود إلیه.

توبه گناه این است که دیگر مرتکب آن نشوى.

نهج الفصاحه جلد ۲ حدیث ۱۲۱۱

امام حسن مجتبی - علیه السلام - فرمود: هرکس جایگاه ـ عبادات ـ خود را در مسجد قرار دهد یکی از هشت فایده شاملش می گردد: برهان ونشانه ای ـ برای معرفت ـ، دوست و برادری سودمند، دانش واطلاعاتی جامع، رحمت و محبّت عمومی، سخن و مطلبی که او را هدایت گر باشد، ـ توفیق إجباری ـ در ترک گناه به جهت شرم از مردم و یا به جهت ترس از عقاب.

«تحف العقول، ص 235»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: هرکس درباره مسائل دین فتوا و نظریه ای دهد که بدون علم و اطّلاع باشد، ملائکه رحمت و ملائکه عذاب او را لعن و نفرین می کنند و گناه عمل کننده ـ اگر خلاف باشد ـ بر عهده گوینده است.

«مستدرک الوسائل، ج 17، ص 244»

حضرت فاطمه زهرا - سلام الله علیها - فرمود: خداوندا، به حقّ اولیاء و مقرّبانی که آن ها را برگزیده ای، و به گریه فرزندانم پس از مرگ و جدائی من با ایشان، از تو می خواهم گناه خطاکاران شیعیان و پیروان ما را ببخشی.

«کوکب الدّری، ج 1، ص 254»

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

إنّ أناسا من أمّتی یستفقهون فی الدّین و یقرءون القرآن و یقولون: نأتی الامراء فنصیب من دنیاهم و نعتزلهم بدیننا و لا یکون ذلک، کما لا یجتنى من القتاد إلّا الشّوک، لا یجتنى من قربهم إلّا خطایا.

کسانى از امت من در کار دین دانش جویند و قرآن خوانند و گویند پیش امیران رویم و از مقامشان بهره گیریم و دین خود را از آن ها برکنار نگه داریم ولى چنین چیزى نمى شود همان طور که از درخت قتاد جز خار نمى توان چید از نزدیکى امیران نیز جز گناه بهره نمیتوان برد.

نهج الفصاحه جلد ۲ حدیث ۸۳۸

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

إنّ الأحمق یصیب بحمقه أعظم من فجور الفاجر؛

احمق بواسطه حماقت بیشتر از مردم بدکار گناه میکند.

نهج الفصاحه جلد ۱ حدیث ۶۰۹

امام کاظم (علیه السلام) :

 کم گویی ، نعمت بزرگی است. برشما باد به خموشی ،که آسایش نیکو و سبکباری و سبب تخفیف گناه است.

 تحف العقول ص394

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

أکثر النّاس ذنوبا یوم القیامة أکثرهم کلاما فیما لا یعنیه.

در روز رستاخیز از همه مردم گناه آن کس بیشتر است که بیشتر از همه در چیزهائى که بدو مربوط نیست سخن گوید.

نهج الفصاحه جلد ۱ حدیث ۴۴۱

امام حسین - علیه السلام - فرمود: برای هر غم و دردی درمان و دوائی است و جبران و درمان گناه، طلب مغفرت و آمرزش از درگاه خداوند می باشد.

«الکافی، ج 2، ص 439، ح 8»

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

إنّ أعظم النّاس خطایا یوم القیامة أکثرهم خوضا فی الباطل؛

بروز رستاخیز گناه آن کس از همه مردم بیشتر است که بیشتر از همه گفتگوى بیهوده کرده باشد.

نهج الفصاحه جلد ۱ حدیث ۵۹۹

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

أقلّ من الذّنوب یهن علیک الموت.

گناه کمتر کن تا مرگ بر تو آسان شود.

نهج الفصاحه جلد ۱ حدیث ۴۴۳

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

التّوبة النّصوح النّدم على الذّنب: حین یفرط منک فتستغفر اللَّه تعالى ثمّ لا تعود إلیه أبدا.

توبه کامل پشیمانى از گناهست که وقتى گناه از تو سر زد از خدا آمرزش طلبى و دیگر هرگز مرتکب آن نشوى.

نهج الفصاحه جلد ۲ حدیث ۱۲۱۰

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

ثلاث من لم یکنّ فیه لم یتمّ عمله ورع یحجزه عن معاصی اللَّه و خلق یداری به النّاس و حلم یردّ به جهل الجهّال.

سه چیز است که در هر که نیست کارش سرانجام نگیرد تقوائى که وی را از گناه باز دارد و اخلاقى که با مردم مدارا کند و حلمى که با آن سبکى سبکسران دفع کند.

نهج الفصاحه جلد ۲ حدیث ۱۲۸۷

1-145 - رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

إذا أراد اللَّه بعبده الخیر عجّل له العقوبة فی الدّنیا و إذا أراد اللَّه بعبده الشّرّ أمسک عنه بذنبه حتّى یوافی به یوم القیامة.

وقتى خداوند براى بنده خویش نیکى خواهد کیفر او را در دنیا میدهد و وقتى براى او بد خواهد گناه وى را میگذارد که در روز رستاخیز کیفر دهد.

نهج الفصاحه