حدیث درباره ی ثروت

حدیث درباره ی ثروت

امام علی (ع):

ارزش انسان به همت اوست ، نه به ثروت او

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 447 

امام هادی - علیه السلام - فرمود: مردم در دنیا به وسیله ثروت و تجمّلات شهرت می یابند ولی در آخرت به وسیله اعمال محاسبه و پاداش داده خواهند شد.

«أعیان الشّیعة، ج 2، ص 39»

امام صادق علیه السلام :

اَوْحَى اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ اِلى مُوسى علیه‏السلام یا مُوسى لا تَفْرَحْ بِکَثْرَةِ الْمالِ وَ لا تَدَعْ ذِکْرى عَلى کُلِّ حالٍ فَاِنَّ کَثْرَةَ الْمالِ تُنْسِى الذُّنوبَ وَ اِنَّ تَرْکَ ذِکرى یُقْسِى الْقُلوبَ؛

خداى عزّوجلّ به موسى علیه‏السلام وحى کرد: اى موسى! به زیادى ثروت شاد مشو و در هیچ حالى مرا فراموش مکن، زیرا با زیادى ثروت گناهان فراموش مى‏شود و از یاد بردن من قساوت قلب مى‏آورد.

کافی(ط-الاسلامیه) ج2،ص497

 امام صادق (ع) فرمود : شیعیان ما را ، در سه جا امتحان کنید. 1- در اوقات نماز ، ببینید چگونه اوقات نماز را حفظ میکنند. 2 - پیش اسرارشان ، ببینید چگونه از دشمنان ما ، آنها را حفظ میکنند. 3- در مورد ثروت هایشان ببینید چگونه نسبت به برادران خود ، تعادل را حفظ میکنند. ( به آنها میرسند ) بحارالانوار جلد 83 صفحه 22 حدیث 40

امام علی(ع):

خدای پاک روزی درویشان را در ثروت ثروتمندان مقرّر فرموده است پس فقیری گرسنه نمانَد جز آن که ثروتمندی حقّ او را خورده است و خداوند به خاطر این کار توانگران را بازخواست خواهد کرد

نهج البلاغه

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

مثل خدیجه پیدا نخواهد شد. خدیجه در آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند،مرا تصدیق نمود، و مرا با ثروت خود براى پیشرفت دین خدا یارى نمود

بحار الأنوار:ج43،ص131

امام صادق علیه السلام :

فکر مى کنى اگر خداوند به کسى چیزى داده، به این خاطر است که او در پیشگاه خدا احترام دارد؟ و اگر به کسى چیزى نداده، از آن روست که او در نظر خدا، خوار و بى مقدار است؟ نه! بلکه مال و ثروت، از آنِ خداست که نزد انسان به امانت مى گذارد و به انسان ها اجازه مى دهد که با رعایت میانه روى، بخورند و بپوشند و ازدواج کنند و وسیله سوارى سوار شوند و اضافه آن را به مؤمنانِ نیازمند بدهند و به این وسیله، آنها را از پریشانى برهانند. پس هر کس چنین کند، آنچه مى خورد و مى نوشد و سوار مى شود و ازدواج مى کند، حلال است و هر کس از این حد تجاوز کند، بر او حرام است ... آیا خیال مى کنى اگر خداوند مالى را به امانت به کسى بدهد، او حق دارد اسبى را به ده هزار دِرهم بخرد، در حالى که اسب بیست دِرهمى هم برایش کافى است؟ ... و حال آن که خداوند فرموده است: «اسراف نکنید که خدا اسرافکاران را دوست ندارد»؟!

بحار الأنوار، ج 79، ص 304، ح 17.

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

اغتنم خمسا قبل خمس شبابک قبل هرمک و صحّتک قبل سقمک و غناک قبل فقرک و فراغک قبل شغلک و حیاتک قبل موتک.

پنج چیز را پیش از پنچ چیز غنیمت شمار جوانى پیش از پیرى صحت پیش از بیمارى و ثروت پیش از نیازمندى و فراغت پیش از اشتغال و زندگى پیش از مرگ

نهج الفصاحه جلد ۱ حدیث شماره ۳۷۲

امام علی(ع):

خدای پاک روزی درویشان را در ثروت ثروتمندان مقرّر فرموده است پس فقیری گرسنه نمانَد جز آن که ثروتمندی حقّ او را خورده است و خداوند به خاطر این کار توانگران را بازخواست خواهد کرد

نهج البلاغه

امام علی - علیه السلام - فرمود: سزاوار نیست که بنده خدا، در دوران زندگی به دو خصوصیّت اعتماد کند و به آن دلبسته باشد: یکی عافیت و تندرستی و دیگری ثروت و بی نیازی است. زیرا چه بسا در حال صحّت و سلامتی می باشد ولی ناگهان انواع مریضی ها بر او عارض می گردد و یا آن که در موقعیّت و امکانات خوبی است، ناگهان فقیر و بیچاره می شود، ـ پس بدانیم که دنیا و تمام امکانات آن بی ارزش و بیوفا خواهد بود و تنها عمل صالح مفید و سودبخش می باشد ـ.

«بحارالأنوار، ج 69، ص 68»

شایسته‏ ترین مردم به احسان کردن (به دیگران) کسی است که خدای تعالی به او احسان کرده و دستهای او را به توانایی گشوده (و او را در مال و ثروت توسعه داده است)

 احقّ النّاس بالاحسان من احسن اللَّه اِلیه و بسط بالقدرة یدیه

غرر الحکم  باب احسان و کرم

امام صادق - علیه السلام - فرمود: شیطان آدمی را همه جا می چرخاند و چون او را خسته و درمانده کرد، نزدیک ثروت کمین می کند و گردنش را می گیرد.

«الکافی، ج 2، ص 315»