حدیث

حدیث

حدیث درباره ی غیبت،کاروهمت،دروغگویی،شب نماز،ازدواج،زن و شوهر،حجاب
حدیث

حدیث

حدیث درباره ی غیبت،کاروهمت،دروغگویی،شب نماز،ازدواج،زن و شوهر،حجاب

حدیث درباره ی دروغگویی

حدیث درباره ی  دروغگویی



  

امام صادق علیه‌السلام : 


مؤمن بر هر خویی سرشته می‌شود ، مگر خیانت و دروغ .


منتخب میزان الحکمة : 484







رسول خدا صلی الله علیه و آله:


ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَهُوَ مُنافِقٌ وَ اِن صامَ وَ صَلّى وَحَجَّ وَ اعتَمَرَ و َقالَ «اِنّى مُسلِمٌ» مَن اِذا حَدَّثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِذَا ائتُمِنَ خانَ؛


 


سه چیز است که در هر کس باشد منافق است اگر چه روزه دارد و نماز بخواند و حج و عمره کند و بگوید من مسلمانم، کسى که هنگام سخن گفتن دروغ بگوید و وقتى که وعده دهد تخلف نماید و چون امانت بگیرد، خیانت نماید.


نهج الفصاحه ص422 ، ح 1280








پیامبر صلى الله علیه و آله:


 أَنَّ رَجُلًا أَتَى سَیِّدَنَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه و آله فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِی خُلُقاً یَجْمَعُ لِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَقَالَ لَا تَکْذِب‏

 


مردى به رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض کرد: به من اخلاقى بیاموزید که خیر دنیا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو.


بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 69  ، ص 262، ح 43







امام على علیه السلام:


لَیسَ الکَذِبُ مِن خَلائِقِ الإِسلامِ؛


دروغگویى از اخلاق اسلام نیست.


تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 220 ، ح 4379






امام على علیه السلام:


(علامة) اَلایمانُ أَن تُؤثِرَ الصِّدقَ حَیثُ یَضُرُّکَ عَلَى الکَذِبِ حَیثُ یَنفَعُکَ؛


(نشانه) ایمان، این است که راستگویى را هر چند به زیان تو باشد بر دروغگویى، گرچه به سود تو باشد، ترجیح دهى.


نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 556 ، حکمت 458





 امام سجاد علیه السلام:


اِتَّقُوا الکَذِبَ الصَّغیرَ مِنهُ وَ الکَبیرَ، فى کُلِّ جِدٍّ وَ هَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا کَذِبَ فِى الصَّغیرِ اجتَرَأَ عَلَى الکَبیرِ؛


از دروغ کوچک و بزرگش، جدّى و شوخیش بپرهیزید، زیرا انسان هرگاه در چیز کوچک دروغ بگوید، به گفتن دروغ بزرگ نیز جرئت پیدا مى کند.


تحف العقول ص 278






پیامبر صلى الله علیه و آله:


اَلکَذِبُ یَنقُصُ الرِّزقَ؛


دروغ، روزى را کم مى کند.


نهج الفصاحه ص 373 ، ح 1087






امام على علیه السلام:


 یَکْتَسِبُ الْکَاذِبُ بِکَذِبِهِ ثَلَاثاً سَخَطَ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ اسْتِهَانَةَ النَّاسِ بِهِ وَ مَقْتَ الْمَلَائِکَةِ لَه‏

 


دروغگو با دروغگویى خود سه چیز بدست مى آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاه تحقیرآمیز مردم را نسبت به خود و دشمنى فرشتگان را نسبت به خود.


تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 221 ، ح 4418







امام صادق علیه السلام:


إِنَّ مِمَّا أَعَانَ اللَّهُ بِهِ عَلَى الْکَذَّابِینَ النِّسْیَان‏

 


از جمله کمکهاى خداوند بر ضد دروغگویان فراموشى است.


کافى(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص 341، ح 15






 امام عسکرى سلام الله علیه:


جُعِلَتِ الْخَبَائِثُ فِی بَیْتٍ وَ جُعِلَ مِفْتَاحُهُ الْکَذِبُ.




همه پلیدى‏ ها را در خانه‏ اى نهادند و کلید آن، دروغ است.



بحارالانوار(ط-بیروت) ج 69 ، ص 263







پیامبر صلى الله علیه و آله:


إِنَّ اللّه عَزَّ وَ جَلَّ أَحَبَّ الکَذِبَ فِى الصَّلاحِ و َأبغَضَ الصِّدقَ فِى الفَسادِ؛


خداوند عزوجل، دروغى را که باعث صلح و آشتى شود دوست دارد و از راستى که باعث فتنه شود بیزار است.


من لا یحضره الفقیه ج4، ص 353، ح5762







امام صادق علیه السلام:


 لَا یَنْبَغِی لِلْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ یُوَاخِیَ الْفَاجِرَ وَ لَا الْأَحْمَقَ وَ لَا الْکَذَّابَ.

 


سزاوار نیست که مسلمان با بدکار و احمق و دروغگو رفاقت کند.


 کافى(ط-الاسلامیه) ج2 



2- امام عسکرى علیه السلام :همه پلیدى ها را در خانه اى نهادند و کلید آن دروغ است .

 . میزان الحکمه ، ح 17410 .















پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : همانا پاکیزه ترین درآمد، درآمد بازرگانانى است که چون سخنى گویند دروغ نگویند و هر گاه امانتى به آنها سپرده شود، خیانت نکنند و هر گاه وعده دهند، خلف وعده نکنند و وقتى چیزى مى خرند، از آن نکوهش نکنند و وقتى چیزى مى فروشند، تعریف و تبلیغ نکنند و هر گاه بدهکارند [در پرداخت بدهى خود]، تعلل نورزند و هر گاه طلبکار باشند [براى گرفتن طلب خود]، فشار نیاورند.

کنز العمّال : 9340 و 9341.







رسول خدا صلی الله علیه و آله:


ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَهُوَ مُنافِقٌ وَ اِن صامَ وَ صَلّى وَحَجَّ وَ اعتَمَرَ و َقالَ «اِنّى مُسلِمٌ» مَن اِذا حَدَّثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِذَا ائتُمِنَ خانَ؛


 


سه چیز است که در هر کس باشد منافق است اگر چه روزه دارد و نماز بخواند و حج و عمره کند و بگوید من مسلمانم، کسى که هنگام سخن گفتن دروغ بگوید و وقتى که وعده دهد تخلف نماید و چون امانت بگیرد، خیانت نماید.


نهج الفصاحه ص422 ، ح 1280








از امام رضا علیه  السلام  روایت شده است:

هرگاه زمامداران دروغ بگویند، خشکسالى مى شود. هرگاه حاکم، ستم کند، حـکومت سست مى شود. و هرگاه زکات نپـردازند، چهـارپایان مى مـیرند.





امام باقرعلیه السّلام فرمود:


از دروغ کوچک و بزرگ برحذر باشید،چه در حال شوخی و چه در حال جدی؛زیرا شخصی که از دروغ کوچک باکی نداشته باشد،جرأت گفتن دروغ بزرگ را نیز پیدا می کند

وسائل الشیعه،ج 8




3-2150 - رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

کلّ خلّة یطبع علیها المؤمن إلّا الخیانة و الکذب.


مؤمن هر صفتى تواند داشت مگر خیانت و دروغ.

نهج الفصاحه




امام على علیه السلام فرمودند:


«راستى، تو را نجات مى دهد ، هرچند از آن بیمناک باشى و دروغ، تو را نابود مى کند ، گر چه از آن خطرى براى خود حسّ نکنى»


غرر الحکم، ح1118








امیرالمومنین علی(ع)فرمودند:


نشانه ایمان آن است که راست بگویی آنگاه که تو را زیان رساند، و دروغ نگویی آنگاه که تو را سود دهد، و آنکه بیش از مقدار عملت سخن نگویی، و چون از دیگران سخن گویی از خدا بترسی.


#درسهایی_از_نهج_البلاغه







رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

إیّاکم و الکذب فإنّ الکذب لا یصلح لا بالجدّ و لا بالهزل و لا یعد الرّجل صبیّه لا یفی له و إنّ الکذب یهدی إلى الفجور و إنّ الفجور یهدی إلى النّار و إنّ الصّدق یهدی إلى البرّ و إنّ البرّ یهدی إلى الجنّة؛


از دروغ بپرهیزید زیرا دروغ نه جدى و نه شوخى روا نیست، انسان نباید بطفل خود وعده دهد و وفا نکند، دروغ کسان را ببدکارى مى کشاند و بدکارى آنها را بجهنم مى رساند، و راستى کسان را به نیکو کارى میکشاند و نیکوکارى آنها را ببهشت میرساند.

نهج الفصاحه جلد ۲ حدیث ۹۹۹







رسول اکرم - صلی الله علیه و آله - فرمود: خدای رحمت کند کسی را که فرزندش را در نیکی به خود یاری می‌کند. راوی حدیث پرسید: چگونه فرزندمان را در نیکی به خود یاری نماییم؟ حضرت فرمود: آنچه را که کودک در قوه و توان داشته و انجام داده است از او قبول کند، آنچه انجام آن برای کودک سنگین و طاقت فرسا است از او نخواهد، او را به گناه و طغیان وادار نکند و به او دروغ نگوید و در برابر او مرتکب اعمال جاهلانه (و احمقانه) نشود.

«الکافی، ج 6، ص 50»





امام صادق علیه‌السلام


«تَمَسَّکوا بِالخَمسِ، وقَدِّمُوا الاِستِخارَةَ وتَبَرَّکوا بِالسُّهولَةِ، وتَزَیَّنوا بِالحِلمِ، وَاجتَنِبُوا الکَذِبَ، وأَوفُوا المِکیالَ وَالمیزانَ.»

«به نمازهاى پنجگانه چنگ زنید و پیش از شروع کسب و کار، از خداوند، طلب خیر کنید و برکت را در آسانگیرى بجویید و به زیور بردبارى آراسته شوید و از دروغ، دورى کنید و کامل، پیمانه و وزن کنید.»


اصول ستة عشر : ص ۳۵۴ ح ۵۸۸






. قال امیرالمومنین - علیه السّلام - : الکذبُ زوالُ المنطقِ عَن الوضعِ الالهی.

امیرالمومنین - علیه السّلام - فرمود: دروغ، فرو افتادن و انحراف منطق آدمی از وضعیت اصلی و اساسی آفرینش الهی است.

«غرر الحکم، ص 219»





قال امیرالمومنین - علیه السّلام - : الکذبُ شَیْنُ الاَخلاقِ.

امیرالمؤمنین - علیه السّلام - فرمود: دروغ مایه سقوط و بی اعتباری اخلاق آدمی است.

«غرر الحکم، ص 443»






پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: دروغگوئی مجاز نیست جز در سه مورد: آنجا که شوهر در جهت جلب رضای همسرش سخن می گوید و دروغ در جنگ با دشمن و نیز دروغ در جهت اصلاح میان مردم.

«وسائل الشیعه، ج 8، ص 578»







امام موسی کاظم - علیه السلام - فرمود: امانت داری و راست گوئی، هر دو موجب توسعه روزی می شوند; ولیکن خیانت در امانت و دروغ گوئی موجب فلاکت و بیچارگی و سبب تیرگی دل می باشد.

«تحف العقول، ص 297»






امام حسین - علیه السلام - فرمود: خود را از قسم و سوگند برهانید که همانا انسان به جهت یکی از چهار علّت سوگند یاد می کند: در خود احساس سستی و کمبود دارد، به طوری که مردم به او بی اعتماد شده اند، پس برای جلب توجّه مردم که او را تصدیق و تأیید کنند، سوگند می خورد. و یا آن که گفتارش معیوب و به دور از حقیقت است، و می خواهد با سوگند، سخن خود را تقویت و جبران کند. و یا در بین مردم متّهم است ـ به دروغ و بی اعتمادی ـ پس می خواهد با سوگند و قسم خوردن جبران ضعف نماید. و یا آن که سخنان و گفتارش متزلزل است ـ هر زمان به نوعی سخن می گوید ـ و زبانش به سوگند عادت کرده است.

«تنبیه الخواطر، ص 429»





رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

إنّ الصّدق یهدی إلى البرّ و إنّ البرّ یهدی إلى الجنّة و إنّ الرّجل لیصدق حتّى یکتب عند اللَّه صدّیقا و إنّ الکذب یهدی إلى الفجور و إنّ الفجور یهدی إلى النّار و إنّ الرّجل لیکذب حتّى یکتب عند اللَّه کذّابا


راستى رهنماى نیکیست و نیکى رهنماى بهشت است و مرد راست میگوید تا پیش خدا راستگو بقلم میرود. دروغ راهنماى بدیست و بدى راهنماى جهنم است و مرد دروغ میگوید تا پیش خدا دروغگو بقلم میرود.

نهج الفصاحه جلد ۱ 









رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

إیّاکم و الکذب فإنّ الکذب مجانب للإیمان.

از دروغ بپرهیزید که دروغ با ایمان سازگار نیست.

نهج الفصاحه جلد ۲ حدیث ۹۹۸







رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

شاهد الزّور لا تزول قدماه حتّى یوجب اللَّه له النّار.

شاهد دروغ قدم برندارد تا جهنم بر او واجب شود.

نهج الفصاحه جلد ۳ حدیث ۱۷۸۹






رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

تحرّوا الصّدق و إن رأیتم أنّ فیه الهلکة فإنّ فیه النّجاة و اجتنبوا الکذب و إن رأیتم أنّ فیه النّجاة فإنّ فیه الهلکة.

راستى کنید اگر چه پندارید مایه هلاک است که راستى مایه نجات است و از دروغ بپرهیزید اگر چه پندارید مایه نجات است که دروغ مایه هلاک است.

نهج الفصاحه جلد ۲ 





رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

إیّاکم و الکذب فإنّ الکذب لا یصلح لا بالجدّ و لا بالهزل و لا یعد الرّجل صبیّه لا یفی له و إنّ الکذب یهدی إلى الفجور و إنّ الفجور یهدی إلى النّار و إنّ الصّدق یهدی إلى البرّ و إنّ البرّ یهدی إلى الجنّة؛

از دروغ بپرهیزید زیرا دروغ نه جدى و نه شوخى روا نیست، انسان نباید بطفل خود وعده دهد و وفا نکند، دروغ کسان را ببدکارى مى کشاند و بدکارى آنها را بجهنم مى رساند، و راستى کسان را به نیکو کارى میکشاند و نیکوکارى آنها را ببهشت میرساند.

نهج الفصاحه جلد ۲ حدیث ۹۹۹







رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

عمل الجنّة الصّدق و إذا صدق العبد برّ و إذا برّ أمن و إذا أمن دخل الجنّة، و عمل النّار الکذب و إذا کذب العبد فجر و إذا فجر کفر و إذا کفر دخل النّار.

عمل بهشت راست گوئى است و چون بنده راست گوید نیکى کند و چون نیکى کند ایمن شود و چون ایمن شود ببهشت در آید و عمل جهنم دروغ است و چون بنده دروغ گوید بد کار شود و چون بدکار شود بکفر گراید و چون بکفر گراید بجهنم رود.

نهج الفصاحه جلد ۳ حدیث ۱۹۸





رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

کلّ خلّة یطبع علیها المؤمن إلّا الخیانة و الکذب.

مؤمن هر صفتى تواند داشت مگر خیانت و دروغ.

نهج الفصاحه جلد ۳ 







امام على علیه ‏السلام :


اَدَّبتُ نَفسى فَما وَجَدتُ لَها    بِغَیرِ تَقوَى الالهِ مِن اَدَبِ

فى کُلِّ حالاتِها وَ اِن قَصُرَت    اَفضَلَ مِن صَمتِها عَنِ الکَذِبِ

وَ غیبَةِ النّاسِ اَن غیبَتَهُم    حَرَّمَها ذُوالجَلالِ فِى الکُتُبِ

اِن کانَ مِن فِضَّةٍ کَلامُکِ یا     نَفسُ فَاِنَّ السُّکوتَ مِن ذَهَبِ؛


به ادب و تربیت نفس خود پرداختم و براى‏آن  /  ادبى بهتر از تقواى الهى در تمام حالاتش نیافتم

و اگر از پس این امر برنیامد  /  براى آن چیزى بهتر از دم فروبستن از دروغ نیافتم

و از غیبت مردمان، همانا غیبت آنان را  /  خداوند با عظمت در کتاب‏ها حرام کرده است

اى نفس، اگر سخن تو  /  نقره است، سکوت طلاست


دیوان امیرالمومنین ص 69







الصّدق ینجی، الکذب یردی، البخل یزری


 راستگویی، نجات دهنده، و دروغ نابود کننده، و بخل خوار کننده است


غررالحکم باب راستگویی


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد